II koncert VII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej Giewartów 2020
Vladimir Kopec– organy
Julieta González-Springer – sopran; Marek Toporowski – wirginał; Marek Skrukwa – viola da gamba
Vladimír Kopec (Słowacja). Ukończył studia na Wydziale Edukacji Uniwersytetu Konstantyna Filozofa, Wydział Pedagogiki Muzycznej. Studiował także w klasie organów u prof. Ivana Sokola i dr. Stanislava Šurina. W latach 2008-2010 studiował grę na organach i kompozycję w Conservatorio Santa Cecilia w Rzymie u Jiri Leciana, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Podczas studiów w Rzymie pełnił funkcję organisty Papieskiego Chóru Muzycznego, a także jako okazjonalny organista w Bazylice św. Piotra podczas audiencji generalnej u Papieża Benedykta XVI. Występuje również jako wykładowca na kursach organowych, a także jako juror na międzynarodowych konkursach gry na organach. Obecnie jest organistą w katedrze św. Emmerama w Nitrze. Jako artysta występuje regularnie na międzynarodowych festiwalach organowych na Słowacji i za granicą, zwłaszcza we Włoszech. Komponuje utwory na chór, organy i orkiestrę. Obok kompozycji dla organistów dla celów liturgicznych, jest także autorem większych kompozycji, takich, jak Missa brevis g-moll; Nitra, milá Nitra (Nitra, droga Nitra) Kantata na chór mieszany i orkiestrę smyczkową; Stabat Mater, Tu es Petrus – motet na chór „a capella” (dedykowany Papieżowi Benedyktowi XVI.), Ave verum corpus (dedykowany chórowi Kaplicy Sykstyńskiej), Oratorium Misericordia na orkiestrę, sopran solo i chór, poświęcony Papieżowi Franciszkowi i kilka innych kompozycji chóralnych i organowych.
Julieta González-Springer. Urodzona w Meksyku, zaczynała naukę śpiewu w Konserwatorium Narodowym w Meksyku. Ukończyła studia wokalne w krakowskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Barbary Niewiadomskiej, a następnie studia podyplomowe w Centrum Muzyki Dawnej w Genewie pod kierunkiem Beatrice Cramoix w zakresie śpiewu barokowego oraz Francisa Biggi (ensemble Lucidarium) i Laurence Brisset (ensemble De Caelis) z muzyki średniowiecznej. Jako solistka współpracuje z muzykami i zespołami ze Szwajcarii, Włoch, Francji, Meksyku i Polski, takimi jak: Elyma (dyr. Gabriel Garrido), De Caelis (dyr. Laurence Brisset), Dialogos (dyr. Katarina Livljanić), Ars Nova (dyr. Jacek Urbaniak), Jácaras (dyr. Piotr Zaleski), oraz z organistami i klawesynistami: Markiem Toporowskim, Henrykiem Janem Botorem, Norbertem Petry (Metz), Norbertem Brogginim (Genewa), Marcinem Armańskim, Gustavo Delgado i Ofelią Gómez (Meksyk). Koncertowała m.in. w Operze w Lyonie, Genewie, Lozannie, Operze Narodowej w Meksyku oraz na różnych festiwalach w Polsce, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Meksyku, Włoszech, takich jak: Bachakademie (dyr. Hellmuth Rilling), Festival d’Ambronay, Festival Internacional de Órgano Barroco (Meksyk), Festival del Centro Histórico de la Ciudad de México, Saisons Musicales w Fundacji Royaumont (Francja), Festiwal Organowy (Koszalin), Festiwal Jesień Organowa, Festiwal Chanterelle (Gołuchów), Maj z Muzyką Dawną (Wrocław), Forum Musicum (Wrocław), Festiwal Sacrum Profanum (Kraków) – premiera „Króla Leara” Pawła Mykietyna, Festiwal Fide et Amore (Żory). Występuje jako solistka z wieloma muzykami i zespołami muzyki dawnej. Jej repertuar obejmuje także muzykę współczesną oraz tradycyjną i klasyczną z Meksyku i krajów iberoamerykańskich.
Marek Toporowski. Klawesynista i organista, kameralista i dyrygent – jest niewątpliwie jednym z najbardziej rozpoznawalnych wykonawców nurtu historycznego w Polsce. Koncertuje również na klawikordzie i historycznych fortepianach. W roku 1991 utworzył specjalizujący się w historycznym wykonawstwie zespół Concerto Polacco. Zainicjował w Warszawie regularny cykl koncertów muzyki oratoryjnej wykonywanej zgodnie z historyczną praktyką wykonawczą, w ramach którego po raz pierwszy w Polsce wykonano na historycznych instrumentach takie arcydzieła jak m.in. Mszę h-moll Bacha. Również wiele utworów muzyki staropolskiej zostało po raz pierwszy wykonanych bądź nagranych pod batutą Marka Toporowskiego. Koncertuje w Polsce i za granicą, dokonał kilkudziesięciu nagrań płytowych w Polsce, Niemczech i we Francji. Dokonał pierwszej rejestracji fonograficznej muzyki klawesynowej Charlesa Nobleta oraz licznych rejestracji historycznych organów w Niemczech m.in. w serii „Organy Dolnych Łużyc”. Wielokrotnie otrzymywał nagrodę Fryderyka. Jest laureatem I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (1985). Studia ukończył w Akademii Muzycznej w Warszawie (organy – Józef Serafin, klawesyn – Leszek Kędracki). Następnie doskonalił swe umiejętności we Francji , Niemczech, i Holandii pracując pod kierunkiem Aline Zylberajch i Boba van Asperena (klawesyn) oraz Daniela Rotha (organy). Otrzymał Pierwsze Nagrody; Konserwatorium w Strasbourgu w dziedzinie organów i klawesynu oraz Dyplom Koncertowy Musikhochschule des Saarlandes (organy). Jego działalność dydaktyczna przez wiele lat (od 1991 r.) związana była z Akademią Muzyczną w Katowicach. W uczelni tej stworzył pierwszą na Górnym Śląsku klasę klawesynu, następnie orkiestrę barokową. W latach 2008-12 pełnił funkcję prorektora, następnie kierował Katedrą Klawesynu i Historycznych Praktyk Wykonawczych (2012-2015). Od 2015 roku współpracuje z Zespołem Państwowych Szkół Muzycznych im. Fr. Chopina przy ul. Bednarskiej w Warszawie. Od 2016 roku związany jest również z Akademią Muzyczną w Krakowie. Jest częstym wykładowcą kursów mistrzowskich. Przez 20 lat współorganizował letnią Akademię Organową w Koszalinie. Kolekcjonuje historyczne instrumenty klawiszowe, zbiór eksponowany jest w zabrzańskim „Fortepianarium”.
Marek Skrukwa. Teolog i muzyk. Ukończył studia w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II). Na tej samej uczelni otrzymał tytuł doktora nauk teologicznych, broniąc pracę z zakresu teologii fundamentalnej: Relacja między słowem a muzyką w „Pasji według św. Jana” Johanna Sebastiana Bacha, na napisanie której otrzymał grant Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Bierze udział w konferencjach naukowych prezentując referaty z pogranicza teologii i muzyki. Obecnie swoje badania naukowe koncentruje na analizie spuścizny Jacques’a-Bénigne’a Bossueta (1627–1704), francuskiego biskupa i kaznodziei Ludwika XIV. Od 2017 roku prezentuje publicznie fragmenty jego dzieł w języku francuskim. Ukończył także dwa kierunki studiów na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej w Krakowie: kontrabas i violę da gamba. Jako muzyk instrumentalista od kilkunastu lat bierze czynny udział w życiu koncertowym. Prowadził także zajęcia dydaktyczne w Międzyuczelnianym Instytucie Muzyki Kościelnej (Akademia Muzyczna/Uniwersytet Papieski Jana Pawła II) w Krakowie. Współpracuje z różnymi zespołami muzyki dawnej, m.in. Camerata Cracovia, The Flowery Plain Baroque Ensemble. Występował podczas Wieczorów Wawelskich, Muzycznych Wieczorów na Salwatorze oraz na festiwalach: Muzyka w Starym Krakowie, Festiwal Muzyki Dawnej w Starym Sączu, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej im. Mikołaja z Radomia, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Leżajsku, Międzynarodowa Dekada Muzyki Organowej, Chóralnej i Kameralnej w Cieszynie. Kilkakrotnie brał udział w wykonaniu Pasji według św. Jana J. S. Bacha.